အခ်ိန္က
ဂဏန္းေလးလံုးစာ
မိုးရာသီအတု၊
ကြ်န္ေတာ္ ကမာၻၾကီးကို
ဗလာစာအုပ္ထဲ ညွပ္ထားဖို ့ၾကံေနတုန္း
လြတ္က်သြားတဲ့
ခ်ိနဲ ့နဲ ့ရာသီဥတုေလးကို
မၾကည္ျဖဴ တက္နင္းသြားတယ္။
`မၾကည္ျဖဴအလွေၾကာင့္
အိုဇုန္းလႊာေပါက္ျပဲသြားတာ ျဖစ္မယ္´
ဒီလိုမ်ိဳး ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္ေတာ့
အေနာ္ရထာလမ္းမၾကီးေပၚက
ခိုျပာေလးေတြ ရယ္သြမ္းေသြးၾကရဲ ့
ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဖိနပ္ျပတ္ေနရတဲ့ၾကားထဲ
ရန္ကုန္ျမိဳ ့ၾကီးကို
ခဏခဏခလုတ္တိုက္မိခဲ့။
အခုေတာ့
နွစ္ဦးသားၾကား အရာအားလံုး
နွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းဒီဂရီတိမ္းေစာင္းလို ့
အနုျမဴစစ္ကို က်ိန္ဆဲတဲ့ ေက်းငွက္သံေတြနဲ ့
ဥကၠာပ်ံအပဲ့၊ဘာသာစကားကဗ်ာေတြ၊
ကြ်န္ေတာ္ေလ
ခေရေစ့တြင္းက် လြမ္းမိတယ္။
ေရွးထံုးလည္းပယ္ဖူးျပီ
ေစ်းသံုးလည္း လြယ္ခဲ့ပါျပီ
မၾကည္ျဖဴေရ၊
မေန ့က
အိပ္မက္ေတြ ကားတိုက္ခံရတယ္
အခုလို ရိုးရီေ၀ညေနကေလးေပါ့
အျပံဳးအစစ္ေပၚမွာ အျပံဳးအတုေတြ ျခင္းျခင္းရဲလို ့။
ကြ်န္ေတာ္က
တနဂၤေႏြနံ ့ေတြၾကားက
ေန ့တစ္၀က္၊ညတစ္၀က္ေကာင္ပါ
မၾကည္ျဖဴ၊
နို၀င္ဘာစံေတာ္ခ်ိန္ေလး အိပ္ငိုက္ေနသ၍
တန္ရာတန္ေၾကးေပးျပီး
အၾကိမ္ၾကိမ္ေသေနရဦးမွာပဲ။
ပင္လယ္ထဲမွာ ေတာမီးေလာင္၊
ေတာင္တန္းေတြေပၚ ေရၾကီး၊
ငလ်င္ေတြ ေထာင္ေသာင္းပြင့္တယ္၊
တျဖည္းျဖည္းေႏြဦးေပါက္လာတဲ့
ဒီလိုကပ္ကမာၻၾကီးမွာ
ကြ်န္ေတာ္ ေနေပ်ာ္၊ေသေပ်ာ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းဟာ
မၾကည္ျဖဴသာ ျဖစ္ေပတယ္။
ခြင့္လႊတ္ပါ မၾကည္ျဖဴ
ကြ်န္ေတာ့္၀မ္းဗိုက္က
အိပ္မက္ၾကီးၾကီးနဲ ့ မဆံ့လို ့ပါ။
ကမာၻၾကီးကို ဘယ္သူကမ်ား
သံပတ္ေပးျပီး လည္ခိုင္းထားသလဲ၊
ဒါ၀င္မေမြးခင္က ရွင္သန္ခဲ့ေသာ
ေမ်ာက္သတၱ၀ါတို ့အတြက္
ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိပါရဲ ့ လား၊
မၾကည္ျဖဴေရ ...
မၾကည္ျဖဴေရ ...
ျမစ္ဆိုတာ
အေရာင္ေတြနဲ ့စီးဆင္းရတာမွမဟုတ္တာ။
ဒီေန ့ စေနေန ့
ကြ်န္ေတာ္လည္း
မိုးခါးေရေသာက္ေတာ့မယ္
မလင္းဘူးဆိုရင္ေတာင္
မေမွာင္ခ်င္လို ့ပါ။
အခ်ိန္က
ဂဏန္းေလးလံုးစာ မိုးရာသီပါပဲ
မ်က္လံုးေသေတြနဲ ့
အေနာက္ျမိဳ ့ရိုးဆီ ေရာ္ရမ္း
ဆယ့္နွစ္ရာသီပန္းေတြ တခမ္းတနားေ၀တယ္၊
ဘယ္သူရွိရမလဲ
မၾကည္ျဖဴေပါ့
ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ ဗလာစာအုပ္ေလးကို
နႈတ္မဆက္ဘဲ အိမ္ျပန္သြားေလရဲ ့ ။ ။
-ေန ့သစ္(၂၂.၁၁.၂၀၀၉)
Posts
1 comments:
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အပိုဒ္တုိင္းကို သေဘာက်မိပါရဲ႕။ အကုန္ေကာင္းတယ္ဗ်။
Post a Comment