ပန္းခ်ီကားညမ်ား-၁

အခုရက္ပိုင္း
ကိုယ့္မွာ ဘာသာေရးမကိုင္းရႈိင္းျဖစ္ဘူး
အိပ္မက္လို ့ နာမည္တပ္ထားတဲ့
နူကလီယားဗံုးေတြပဲ ပါးစပ္ထဲမွာ ငံုထားရတယ္။

သူမနာမည္က ျမန္မာလိုေပါင္းရတာ ခက္တယ္
သူမစကားသံက
လူကို ဓာတ္လိုက္တယ္။

လမ္းမီးတိုင္ေတြ အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ည
လူသားနွစ္ဦးရဲ ့ ဆံုေတြ ့မႈခဏမွာ
နႈတ္မရတဲ့ သစ္ပင္ေတြက
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျပည့္၀လို ့။

သူမက ေလကိုဆန္၊ပ်ံေနတဲ့ ငွက္ကေလး
ကုိယ္က
ေရစုန္မွာ ပက္လက္ေမ်ာတဲ့ငါး
အားနည္းခ်က္က ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။

ေသခ်ာရဲ  ့လားလို ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့
၀တ္စရာ စကားလံုးလွလွေလးေတြ
ရွာလို ့မရခဲ့ဘူး
အဲဒီ့ညကစလို ့ သူမကို ကိုးကြယ္လိုက္တယ္။

သူမနာမည္ေလး အခိုးခံရမွာစိုးလို ့
အိပ္စက္ျခင္းကေနပင္စင္ယူခဲ့တဲ့ကိုယ္
 ခုဆို  မိုးလင္းတာေတာင္ တရားမနာျဖစ္ေတာ့ဘူး။

၂၀၁၀၊ဇန္န၀ါရီလ၊အမွတ္မထင္ည
သူမအရိပ္က ေကာက္ေၾကာင္းလွတယ္
ကိုယ္ကေတာ့
ကားဟြန္းသံၾကားရင္
လမ္းဖယ္ေပးေနတတ္တုန္း။