မိုးမိထားတဲ့ အိပ္မက္ေတြေလာက္ လွတာ
ေလာကမွာ ရွိမယ္ မထင္ဘူး ။
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းျပံဳးေနတဲ့ ကားမွတ္တိုင္ေလးမွာ
ရပ္ေနတဲ့ အဖာအေထးမ်ားနဲ႔ လူ
တစ္ေယာက္ေသာသူဆီ မ်က္ႏွာမူေနတယ္ ။
ဘ၀ရဲ႕ မေက်လည္မႈ ဆိုတာ
ေရစက္လက္ က်ေနတဲ့ ထီးတစ္လက္ ၊
ဗင္ကား အျဖဴေလးက မ်က္ရည္ေတြကို တက္ၾကိတ္သြားတယ္ ။
ျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ေရၾကီးမႈ သတင္းထဲမွာ
ထင္းခုတ္သြားတဲ့အေဖ ျပန္မလာေသးဘူး ။
မျမင္ဖူးလိုက္တဲ့ တနဂၤေႏြ မိုးသည္းသည္းဟာ
ဧည့္ခန္းစားပြဲေအာက္က ျခင္ေဆးေခြလို
တေငြ႕ေငြ႕ ေလာင္ျမိဳက္လို႔ ။
ခပ္ေဆြးေဆြး ေငး ရင္း ။
ဗာဒံပင္ရိပ္မွာ
ေနလံုးၾကီးကို လက္နဲ႔ ေခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။
ေသာၾကာေန႔အခ်ိဳ႕ ေသဆံုးကုန္ျပီပဲ ။
စကၠဴငွက္ကေလးနဲ႔ ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ျပီး
မင္ရည္က်ဲက်ဲ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းကို
ခ်စ္သူ႕လက္အလား ဆုပ္ကိုင္ထားမိတဲ့ လူငယ္
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ မသိတဲ့ အိပ္မက္ေတြ
ေရာင္းတယ္ ၊ ၀ယ္တယ္ ။
ေလေအးေပးစက္ေတြနဲ႔ ညေနခင္းကေတာ့
မာယာျပာျပာေတြနဲ႔ လွလို႔ ပလို႔ ။
ပါရီျမိဳ႕ ၊ အီဖယ္လ္ေမွ်ာ္စင္
ေငြေရးေၾကးေရး ကမ္းေျခ ၊ ေထြရာေလးပါး ညမနက္စာ
ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးထားတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔
မွတ္စုစာအုပ္ ေနာက္ဆံုးမ်က္ႏွာက မိန္းကေလး ။
ထီလွည္းေလးဆီက လြင့္လာတဲ့ သီခ်င္းသံဟာ
၀ါၾကန္႔ၾကန္႔ လွ်ပ္စစ္မီးသီးကို လာေရာက္ တိုက္ခိုက္
အသည္းကြဲလူမိုက္တို႔ အိမ္ယာ
ညအိပ္ေတးမရွိတဲ့ ေျမကမာၻ ။
သူမက ပန္းတစ္ပြင့္ ပန္ထားတယ္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ေနတယ္ ။
အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့ သံေခ်ာင္းေခါက္သံအခ်ိဳ႕ရယ္
မာနနဲ႔ စိမ္ေျပးတမ္း ကစားေနတဲ့ ၾကြက္ေတြရယ္
အေကာင္းစား စကၠဴနဲ႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ရယ္ ။ ။
“ျခစ္ရာ ၁ ၂ ၃ ၄ .... စသည္ျဖင့္” မွ
Posts
